9 اثر اصلی رکود بزرگ

محتوا

• اقتصاد
• سیاست
• اجتماعی
• بیکاری
• بانکی
• بازار سهام
• تجارت
• تورم زدایی
• تأثیر بلند مدت

رکود بزرگ 1929 اقتصاد ایالات متحده را ویران کرد. یک سوم کل بانک ها از کار افتادند. بیکاری به 25٪ افزایش یافت و بی خانمانی افزایش یافت. قیمت مسکن 67٪ سقوط کرد ، تجارت بین المللی 65٪ سقوط کرد و تورم به 10٪ رسید. 25 سال طول کشید بازار سهام برای بازیابی.

اما اثرات مفیدی نیز وجود داشت. برنامه های New Deal پادمان هایی را نصب کردند تا احتمال وقوع مجدد افسردگی را کمتر کنند.

به طور کلی ، رکود بزرگ بر 9 حوزه اصلی تأثیر بسزایی داشت.

اقتصاد

در پنج سال اول رکود ، اقتصاد 50٪ کاهش یافت. در سال 1929 ، تولید اقتصادی 105 میلیارد دلار بود که با تولید ناخالص داخلی اندازه گیری می شود ، که امروز معادل بیش از 1 تریلیون دلار است.

اقتصاد در اوت 1929 شروع به كوچك شدن كرد. طبق پایان دفتر تحلیلی اقتصادی ، در پایان سال ، 650 بانك از كار افتادند. در سال 1930 ، اقتصاد 8.5٪ دیگر كاهش یافت. تولید ناخالص داخلی 16.1 درصد در سال 1931 و 23.2 درصد در سال 1932 کاهش یافت. تا سال 1933 ، این کشور حداقل چهار سال دچار انقباض اقتصادی شده بود. این تنها 56.4 میلیارد دلار درآمد داشت ، یعنی نیمی از آنچه در سال 1929 تولید کرد.

بخشی از انقباض به دلیل تورم بود. طبق اداره آمار کار ، شاخص قیمت مصرف کننده بین نوامبر 1929 تا مارس 1933 27٪ کاهش یافته است. کاهش قیمت ها شرکت های بزرگ را به ورشکستگی سوق داد.

BLS گزارش داد که نرخ بیکاری در سال 1933 به 9/24 درصد رسیده است.

هزینه های New Deal در سال 1934 رشد تولید ناخالص داخلی را 17 درصد افزایش داد. این در سال 1935 11.1 درصد دیگر ، در سال 1936 برابر با 14.3 درصد و در سال 1937 برابر با 9.7 درصد رشد کرد.

متأسفانه ، دولت در سال 1938 هزینه های New Deal را کاهش داد. رکود بازگشت و اقتصاد 6.3٪ کاهش یافت.

مقدمات جنگ جهانی دوم در سال 1939 رشد 7 درصدی و در سال 1940 رشد 10 درصدی را نشان داد. سال بعد ، ژاپن پرل هاربر را بمباران کرد و ایالات متحده وارد جنگ جهانی دوم شد.

معامله جدید و هزینه های جنگ جهانی دوم اقتصاد را از یک بازار آزاد خالص به یک اقتصاد مختلط تغییر داد. این امر برای موفقیت خود بیشتر به هزینه های دولت بستگی داشت. جدول زمانی رکود بزرگ نشان می دهد که این یک روند تدریجی - هر چند ضروری - بوده است.

سیاست

رکود اقتصادی با ایجاد اعتماد به نفس در سرمایه داری بی قید و بند سیاست را تحت تأثیر قرار داد. آن نوع اقتصاد لایز فایر همان چیزی است که رئیس جمهور هربرت هوور از آن حمایت می کرد و شکست خورده بود.

در نتیجه مردم به فرانکلین روزولت رای دادند. اقتصاد کینزی وی قول داد که هزینه های دولت به پایان رسیدن به رکود منجر خواهد شد. New Deal کار کرد. در سال 1934 ، اقتصاد 17 درصد رشد کرد و بیکاری کاهش یافت.

اما FDR نگران اضافه شدن بدهی 5 تریلیون دلاری ایالات متحده شد. وی هزینه های دولت را در سال 1938 کاهش داد و رکود اقتصادی از سر گرفت. هیچ کس نمی خواهد دوباره آن اشتباه را مرتکب شود. سیاستمداران در عوض به هزینه های کسری ، کاهش مالیات و سایر اشکال سیاست های مالی انبساطی اعتماد می کنند. این بدهی خطرناکی بالا برای ایالات متحده ایجاد کرده است.

در حالیکه هزینه های دولت برای جنگ جهانی دوم افزایش یافته بود ، بحران اقتصادی در سال 1939 پایان یافت. این تغییر در هزینه منجر به این باور اشتباه شد که هزینه های نظامی برای اقتصاد مفید است. اما حتی به عنوان یکی از چهار روش واقعی ایجاد اشتغال رتبه بندی نمی شود.

اجتماعی

خشکسالی کاسه غبار کشاورزی را در غرب میانه نابود کرد. 10 سال بیش از حد طولانی طول کشید تا تحمل بیشتر کشاورزان را داشته باشند. برای بدتر کردن شرایط ، قیمت محصولات کشاورزی به پایین ترین سطح از زمان جنگ داخلی کاهش یافت.با ترک کشاورزان در جستجوی کار ، آنها بی خانمان شدند. تقریباً 6000 شهر مسکونی که Hoovervilles نامیده می شوند ، در دهه 1930 پدید آمدند.

در سال 1933 ، ممنوعیت لغو شد. این امر به دولت امکان می دهد مالیات فروش الکل مشروبات الکلی را که اکنون قانونی شده است ، دریافت کند. FDR از این پول برای کمک به هزینه های New Deal استفاده کرد.

این افسردگی به قدری شدید بود و به حدی ادامه یافت که بسیاری از مردم تصور می کردند این پایان رویای آمریکایی است. در عوض ، این رویا را تغییر داد تا شامل حق بهره مادی شود. ر Americanیای آمریکایی که پدران بنیانگذار آن را تصور کردند ، حق پیگیری دیدگاه خود در مورد خوشبختی را تضمین کرد.

بیکاری

در سال 1928 ، آخرین سال دهه بیستم خروشان ، بیکاری 4.2٪ بود. این کمتر از نرخ طبیعی بیکاری است. در سال 1930 ، بیش از دو برابر افزایش یافت و به 8.7٪ رسید. در سال 1932 ، به 23.6٪ افزایش یافت. در سال 1933 به بالاترین حد خود رسید و تا حدود 25٪ رسید. تقریباً 15 میلیون نفر بیکار بودند. این بالاترین نرخ بیکاری در آمریکا است.

برنامه های New Deal به کاهش بیکاری به 21.7٪ در سال 1934 ، 20.1٪ در سال 1935 ، 16.9٪ در 1936 و 14.3٪ در 1937 کمک کرد. اما هزینه های کم استحکام دولت در سال 1938 نرخ بیکاری را تا 19٪ افزایش داد. بر اساس بررسی نرخ بیکاری در سال ، این میزان تا سال 1941 بالای 10٪ بود.

بانکی

در دوران رکود ، یک سوم بانک های کشور از کار افتادند. تا سال 1933 ، 4000 بانک از کار افتادند. در نتیجه ، سپرده گذاران 140 میلیارد دلار ضرر کردند.

مردم وقتی متوجه شدند بانکها از سپرده های خود استفاده کرده اند ، متحیر شدنددر بورس سرمایه گذاری کنید. آنها خیلی زود عجله کردند تا پولشان را بیرون بیاورند. این "اجرا" ها حتی بانک های خوب را از تجارت مجبور کرد. خوشبختانه ، دیگر به ندرت این اتفاق می افتد.

سپرده گذاران توسط شرکت بیمه سپرده فدرال محافظت می شوند. FDR در برنامه New Deal آن برنامه را ایجاد کرد.

بازار سهام

بورس بین سالهای 1929 و 1932 90٪ ارزش خود را از دست داد. 25 سال بهبود نیافت. اعتماد مردم به بازارهای وال استریت از بین رفت. مشاغل ، بانک ها و سرمایه گذاران فردی از بین رفتند. حتی افرادی که سرمایه گذاری نکرده بودند ، پول خود را از دست دادند. بانک های آنها پول را از حساب های پس انداز خود سرمایه گذاری کردند.

تجارت

با بدتر شدن اقتصاد کشورها ، آنها موانع تجاری ایجاد کردند تا از صنایع محلی محافظت کنند. در سال 1930 ، کنگره به امید محافظت از مشاغل ایالات متحده ، تعرفه های اسموت-هاولی را تصویب کرد.

کشورهای دیگر تلافی کردند. این اتحادیه های تجاری را بر اساس اتحاد های ملی و ارزهای تجاری ایجاد کرد. تجارت جهانی 66٪ را با دلار و 25٪ تعداد کل واحد را کاهش داد. در سال 1939 ، هنوز در 1929 بود.

آنچه در پنج سال اول رکود اقتصادی برای تولید ناخالص داخلی ایالات متحده اتفاق افتاده است:

• 1929: 103.6 میلیارد دلار
• 1930: 91.2 میلیارد دلار
• 1931: 76.5 میلیارد دلار
• 1932: 58.7 میلیارد دلار
• 1933: 56.4 میلیارد دلار

تورم زدایی

قیمتها بین سالهای 1930 و 1932 30٪ کاهش یافت. تورم به مصرف كنندگانی كه درآمد آنها كاهش یافته بود كمك كرد. با این حال ، این به کشاورزان ، مشاغل و صاحبان خانه آسیب رساند. پرداخت وام آنها 30٪ کاهش نیافته بود. در نتیجه ، بسیاری پیش فرض کردند. آنها همه چیز را از دست دادند و مهاجرت کردند و در جستجوی کار از هر کجا که پیدا کردند مهاجر شدند.

در اینجا تغییرات قیمت در سالهای رکود وجود دارد:

• 1929: 0.6%
• 1930: -6.4%
• 1931: -9.3%
• 1932: -10.3%
• 1933: 0.8% 
• 1934: 1.5%
• 1935: 3.0%
• 1936: 1.4%
• 1937: 2.9%
• 1938: -2.8%
• 1939: 0.0%
• 1940: 0.7%
• 1941: 9.9%

تأثیر بلند مدت

موفقیت در New Deal باعث شد آمریکایی ها انتظار داشته باشند که دولت آنها را از هرگونه بحران اقتصادی نجات دهد. در دوران رکود بزرگ ، مردم برای عبور از خود به خود و یکدیگر متکی بودند. معامله جدید نشان داد که آنها می توانند در عوض به دولت فدرال اعتماد کنند.

FDR برای محافظت از ارزش دلار ، استاندارد طلا را اصلاح کرد. این سابقه ای بود که رئیس جمهور ریچارد نیکسون به طور کامل در 1973 پایان دهد.

اداره کارهای عمومی New Deal (PWA) بسیاری از نشانه های امروزی را ساخته است. بناهای نمادین شامل ساختمان کرایسلر ، مرکز راکفلر و دیلی پلازا در دالاس است. پل ها شامل پل گلدن گیت سانفرانسیسکو ، پل تریبورو نیویورک و بزرگراه خارج از کشور فلوریدا کیز است.از دیگر کارهای عمومی دوران افسردگی می توان به فرودگاه لا گاردیا ، تونل لینکلن و سد هوور اشاره کرد. همچنین ، سه شهر کامل احداث شد: گراندیل ، ویسکانسین. گرین هیلز ، اوهایو؛ و گرینبلت ، مریلند.