عواملی که بر بازده خزانه داری آمریکا تأثیر می گذارند

محتوا

• چرا نرخ بهره و سود افزایش و سقوط می کند
• شرایط اقتصادی
• تقاضا
• سیاست های پولی
• عرضه
• تورم

برای بیش از 100 سال ، بازدهی اسکناسهای خزانه داری 10 ساله ایالات متحده (یادداشت های T) بسیار متفاوت بوده و در کمترین حد 100 ساله در زمستان سال 2020 به اوج خود رسیده است. در فوریه 2020 ، نرخ 10 ساله به زیر 2٪ کاهش یافت ضعیف 1.5 این پایین ترین نرخ در تاریخ موجود نرخ خزانه داری 10 ساله است.

از دسامبر 1990 تا زمستان سال 2020 ، بازده 30 ساله خزانه داری آمریکا (اوراق قرضه T) از بالاترین میزان 8.26٪ در ژانویه 1990 تا کمترین 1.97٪ در فوریه 2020 بود.

در طول سالهای 1916 تا 2020 ، بازده اوراق قرضه هرگز برای رشد و نزول طولانی مدت در بازار دلخواه تثبیت نشد. در نهایت ، بسیاری از عوامل در بازه زمانی بیش از 100 سال بر خزانه داری ایالات متحده تأثیر گذاشتند.

چرا نرخ بهره و سود افزایش و سقوط می کند

اگرچه سرمایه گذاران به طور سنتی اوراق قرضه را در سبد سرمایه گذاری خود نگه می دارند تا با نوسانات مشهور سهام بیشتر مقابله کنند (هجینگ نامیده می شود) ، هر دو ابزار مالی بی ثبات هستند ، فقط در چگونگی مطابقت نوسانات آنها با بازار مخالف متفاوت است.

پنج عامل توسط فدرال رزرو (فدرال رزرو) شناخته شده است که بر نرخ بهره اسکناس های کوتاه مدت T-که در بلوغ تا 52 هفته متغیر است ، تأثیر می گذارد اما هر پنج عامل حداقل به همان میزان در نرخ های پیشنهادی کمک می کنند اسناد و اوراق قرضه خزانه داری بلند مدت ، در حالی که بر عملکرد نیز تأثیر می گذارد. این عوامل عبارتند از:

• شرایط اقتصادی: احساسات و اعتماد به نفس سرمایه گذاران تحت تأثیر عوامل اقتصادی است و باعث می شود آنها به سرمایه گذاری های با ثبات تری نگاه کنند.
• تقاضا برای اوراق بهادار بدون ریسک: وقتی شرایط اقتصادی سرمایه گذاران را مجبور می کند به دنبال بازدهی خارج از بورس باشند ، تقاضا افزایش می یابد.
• تهیه اسکناس اوراق بهادار: وقتی تقاضا برای اسکناس های اوراق بهادار در نوسان است ، عرضه نیز تغییر می کند. بانک فدرال می تواند به عنوان بخشی از سیاست پولی خود ، میزان عرضه را افزایش یا کاهش دهد.
• سیاست های پولی: بانک فدرال برای کنترل تورم یا نوسانات اقتصادی از سیاست های پولی استفاده می کند.
• تورم: افزایش قیمت ها و کاهش ارزش خرید ارزها.

اگرچه فدرال رزرو به تأثیری که این پنج عامل در اسکناس کوتاه مدت دارند ، اشاره دارد ، اما بر نرخ و بازده بلندمدت نیز تأثیر می گذارد.

شرایط اقتصادی باعث می شود سرمایه گذاران اوراق بیشتری بخرند و باعث افزایش قیمت اوراق می شوند که بر بازده آنها تأثیر منفی می گذارد.

شرایط اقتصادی

اشاره شده است که با افزایش نرخ بهره در بازارهای گاو نر ، قیمت اوراق قرضه کاهش می یابد. وقتی نرخ ها در بازارهای نزولی شروع به کاهش می کنند ، قیمت اوراق قرضه افزایش می یابد. قیمت اوراق قرضه و عملکرد در مقابل یکدیگر افزایش و سقوط می کنند.

افزایش و سقوط قیمت اوراق بهادار علاوه بر تقاضا با سن اوراق قرضه نیز ارتباط دارد. اوراق با نرخ های ثابت منتشر می شوند و سرمایه گذاران همیشه به دنبال بالاترین بازده هستند. وقتی اوراق جدید با نرخ بالاتر منتشر می شوند ، قیمت اوراق موجود کاهش می یابد زیرا تقاضا برای اوراق جدید افزایش می یابد. برعکس ، وقتی نرخ انتشار اوراق قرضه جدید پایین است ، سرمایه گذاران تقاضای اوراق قرضه موجود را دارند که نرخ بالاتری دارند.

تقاضا

دوره های عدم اطمینان مالی ، تقاضا برای ابزارهای مالی را افزایش می دهد که تصور می شود خطر کمتری دارند - ابزارهای بدهی دولت ایالات متحده (اسکناس و اوراق بهادار) در جهان به عنوان امن ترین در جهان در نظر گرفته می شوند. در نتیجه افزایش تقاضا برای خزانه داری جدید یا خزانه داری موجود ، سرمایه گذاران با وجود کاهش احتمالی سود سال به سال ، نرخ و بازده کمتری را می پذیرند.

سیاست های پولی

اوراق قرضه بیش از یک کارکرد دولت دارند. علاوه بر جمع آوری پول ، اوراق قرضه و نرخ بهره پیشنهادی آنها به طور کلی در بازارهای مالی نیز تأثیرگذار است. بانک فدرال نرخ های بلند مدت را کنترل نمی کند ، اما سیاست آن در رابطه با نرخ های کوتاه مدت پایه و اساس بازده اوراق قرضه دولتی با سررسید طولانی تر را تعیین می کند.

فدرال رزرو از قدرت سیاست پولی خود برای تأثیرگذاری بر نرخ و تورم استفاده می کند.

پس از بحران مالی 2007-2008 ، فدرال رزرو برای سهولت گرفتن وام برای بنگاه های اقتصادی نرخ بهره را تا آنجا که ممکن بود پایین نگه داشت. آنها نرخ ها را به سطوح مناسب برای رشد اقتصادی کاهش دادند و نرخ ها را با خریدهای بی رویه دارایی های دولت ترکیب کردند ، در سیاستی معروف به کاهش کمی. این سیاست پس از بحران مالی در سراسر جهان اجرا شد.

عرضه

اوراق قرضه دولتی به منظور افزایش سرمایه ای است که دولت ممکن است برای ابتکار عمل ، حقوق و دستمزد یا خدمات بدهی به آنها نیاز داشته باشد. هنگامی که دولت ایالات متحده مازاد بودجه فدرال داشته باشد (مانند دوره 2000-1998) ، نیاز کمتری به پول قرض گرفته شده داشته و اسناد و اوراق قرضه خزانه داری کمتری را منتشر خواهد کرد.

تورم

تورم واقعی (اما همچنین انتظارات تورمی در جامعه مالی) تمایل به افزایش نرخ بهره و افزایش بازده اوراق قرضه دارد. علت افزایش بازده در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 تورم بالا در آن زمان بود ، که باعث شد رئیس صندوق فدرال ایالات متحده پاول ولکر شروع به افزایش چشمگیر نرخ بهره کوتاه مدت در اوایل دهه 1980 کند.

به خاطر داشته باشید که در دوره هایی با نرخ تورم بالا ، بازده واقعی (عملکرد پس از تورم) که سرمایه گذاران دریافت می کنند کمتر از آن است که به نظر می رسد - با افزایش تورم ، بازده اوراق قرضه کاهش می یابد. افزایش چشمگیر Paul Volker در نرخ ها منجر به بازده بالاتر از تمام ابزارهای خزانه داری شد.